بررسی فراوانی و عوامل خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران یک کارخانه تولیدکننده ماشین آلات کشاورزی

چکیده مقدمه:اختلالات اسکلتی–عضلانی شغلی در اثر مواجهه درازمدت با عوامل ارگونومیک به تدریج و در یکفرایندطولانیایجاد می شود. اینبیماری هامهم ترین عامل روزهای از دست رفته کاری و هزینه هایپزشکی در محیطکارمی باشند. در این مطالعه عوامل خطر ارگونومیک و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در کارگران شاغل در یک کارخانه تولید ماشین آلات کشاورزی بررسی شد. روش بررسی:در این مطالعه مقطعی 70 نفر از کارگران کارخانه وارد مطالعه شدند. اختلالات اسکلتی– عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوریشدوهمچنین از روش ارزیابیqec و rula جهت بررسیوضعیت هایارگونومیکیکارگران استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار spss 17مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج فراوانیکلیاختلالاتاسکلتیعضلانی در کارگران 3/40% ومیزان ابتلا به دردهایکمر 8/12%، زانو 7/8%، دست 8/7%، گردن 6% و شانه 5% بود. در ارزیابیrulaواحدهایجوشکاریو رنگ امتیاز 7 و واحد انبار و مونتاژ امتیاز 6 را کسبکردندکه به ترتیب در سطوح اقدامات اصلاحی3 و 4 قرار دارند.نتایجبه دست آمده از ارزیابیqec نشان دادکه 3/21% امتیاز 70-51 و 2/8% امتیازبیش از 70 داشتند کهنشان دهنده نیاز به اقدام ارگونومیک اصلاحی است. نتیجه گیری: درصد قابل توجهی از کارگران این کارخانه در محیطی غیر ایمن از نظر ارگونومیک کار می کنند و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در آنها بالاست که نیاز به اقدام ارگونومیک مناسب دارد.